........

گاهی چه غریبانه روزهای تلخ را سر می کنم

گاهی اوقات چه غریبم

گاهی چه دلتنگی ی رویم فشار می اورد

گاهی اوقات چه دلتنگم

چه دلگیرم

چه غمگینم از این دنیایی نامرد 

چقدر سخت است این سکوت 

چقدر کشنده است این بغض خفه کننده 

اين روزها...اين روزهـا زيادي ساکت شدم...سرسری شدم...مسخ...اروم...خالی...

به زندگی الانم که دقت می کنم دقم می گیره...این روز ها به بی حسیِ بدی مبتلا شدم.

این روزهــــا همه چی به تظاهر می گذره...

دیگــه هیچ چیز مهم نیست... اما . . .

هنوز گاهی میان تنهایی وادم ها گم می شم...و

چیزهایی هست بدتر ازاین تنهایی ... طول می کشه تا بفهمی. 

وقتی می فهمی که خیلی دیر شده و هیچ چیز "بد" تر از "خیلی دیر" نیست.

 یه وقتایی یه چیزایی هست

 که فقط خودت می فهمی و درک می کنی

 هر چقدر هم واسه کسی توضیح بدی نمی فهمه

گاهي اوقات آدم ازآرزوهايش جا مي مونه...

گاهي اوقات  مي خندي اما ته دلت خونه...