روزگار

مدت هاست در تلاشند! مرا از زیر آوار تنهایی هایم بیرون کشند.

می بخشم همه آن هایی را که اساسی این غصه های لعنتی را به جانم انداختند اما علاج این غصه های لعنتی را زودتر به من برسانید می ترسم...... 

از خودم چه بگویم وقتی به تمام دنیا بی اعتمادم از خودم می گویم که انسان ها بد جور زمینم زدند بد جور زیر آبم را زدند و ازمن فقط این را به یاد داشته باش زخم خورده از دیگران......

اشتباه نکن من هیچ وقت عاشق نبودم فقط زخم خورده ام از آدم های این روزگار...

آدم ها عادت می کنند !
به هر چیزی !
حتی به خنجر هایی که از پشت میخورند...